Kardigan z koła

Sweter z koła, zwany też "kołowcem", mój pierwszy zrobiłam! Zobaczyłam go u Doroty, ponad rok temu. Zachwycił mnie formą oraz malarskimi możliwościami. Było wtedy za wcześnie na takie wyzwanie, ale jakoś od kwietnia zaczęłam się już doń sposobić. Przestudiowałam dokładnie ten kursik u Doroty oraz jej kolejne posty z "kołowcami" plus komentarze i prace innych dziewiarek. Sprawa się powoli rozjaśniała. Najdłużej wybierałam włóczki. Chciałam grubszą wielokolorową, żeby skupić się tylko na technice, a cieniowanie w dwie na razie nitki odpuścić. 

Wzięłam Yarn Art Harmony, 60% wełny i 40% akrylu, kolor A-1. Fotografuję od jakiegoś czasu same motki przed pracą, bo różnie potem się one objawiają (i za pomocne uważam takie zdjęcia na innych blogach). W tych np. niespodziewanie znalazłam zieleń. 3 motki weszły w koło, 3 na rękawy, 2 w plisę.

Żeby poszerzyć pasy kolorów w kole oraz zwiększyć udział wełny w gotowym wyrobie, dołożyłam jeszcze 5 motków Drops Nepal (1 różowomalinowy, 2 szafirowe, 2 szarofioletowe) i 1 motek niebieskich Drops Karisma połączony z Florą. W sumie zużyłam ok. 1200 m włóczki, dla rozmiaru L, przerabianej drutami nr 6.

Od razu postanowiłam, że pierwszy "kołowiec" zrobię dla mojej wieloletniej przyjaciółki. Mamy tak samo na imię i znamy się jeszcze z podstawówki. 😄

Uwagi wykonawcze: 

• plisa mogła być szersza (ta jest na 20 oczek);
• dziurki w narzutach wyglądają ozdobnie z tyłu, przy rękawach już nie - trzeba stosować metodę "niewidocznego" dodawania oczek (też jest u Dorotki - klik, dobrze objaśniona, ale jak na pierwszy raz to było dla mnie za dużo zmiennych w zadaniu 😉);
• uśmiech przyjaciółki - BEZCENNY !!!