Pierwsza przygoda ze sznurkiem

W pierwszych zmaganiach ze sznurkiem dostałam kosza. 😒

Spokojnie, taki był plan, a kosz wyszedł ... nawet, nawet. 😜

Miał być duży, na zabawki. Po krótkim przeglądzie blogowych źródeł wybrałam dwa: szydełkowecudasie oraz amelushka. Na ich podstawie zdecydowałam, że będę przerabiać spiralnie, w denku dodam oczka nierównomiernie, a boki pojadę ściegiem tkanym. 

Dziewczyny zrobiły swoje kosze ze sznurka 5 mm. Nie byłam na to gotowa, bo wcześniej, ciekawością i fantazją powodowana, nabyłam trochę sznurka 

o grubości 3 mm: motek beżowego w lokalnej pasmanterii oraz 3 słodkie kolorki Sznurro z welnabawelna.pl. W sumie prawie 400 m. Podzieliłam zasoby i zwinęłam sznury w kłębki, by uniknąć potem chaotycznej plątaniny.

DNO:

Z beżowego sznurka, półsłupkami, szydełkiem o rozm. 8. 

Zaczęłam od 6 półsłupków w magicznym kółeczku. 

W kolejnych okrążeniach dodawałam po 6 półsłupków. 

Dodawałam w różnych miejscach, bo chciałam dno okrągłe. 

Jeśli dodaje się w tych samych - będzie dno sześciokątne. 

Po 13 okrążeniach było już 78 półsłupków i koło o średnicy 30 cm.

Wyrobiłam cały motek.

BOKI:

Pozostałe kolory poszły na boki. Pierwsze okrążenie (różowe) to 78 półsłupków przerobionych na tylnich pętelkach oczek ostatniego rzędu denka. Kolejne rzędy jechałam spiralnie, już bez dodawania. 

Zasadniczy problem - żeby boki były sztywne!

Miałam sznurek cieńszy niż u źródeł, tym bardziej musiałam zastosować ścieg tkany.

Powstaje, gdy przerabiamy półsłupki, wbijając się szydełkiem pomiędzy przednie i tylne nóżki półsłupka z poprzedniego rzędu (a nie w oczka). Jest bardziej sztywny, ale pożera więcej sznurka. 

Z prawej strony wygląda jak dżersej, z lewej - też nie najgorzej.

Nie dawałam rady przebijać się ósemką, musiałam zmienić szydełko na rozm. 6. 

To spowodowało, że kosz na dole zaczął układać się w trapez, co sobie uświadomiłam po skończeniu różowego pasa. Nie miałam już siły wracać - sznurek to jednak robota siłowa! Szczególnie, gdy głos wewnętrzny upomina: "ściślej rób, żeby sztywne było!". Miałam nadzieję, że jakoś kształt wyrównam na ostatnim etapie ...

RĄCZKI:

Ostatnie 4 rzędy przerabiałam więc półsłupkami już "normalnie".

Wyznaczyłam symetrycznie miejsce na rączki, które powstały tak:

w pierwszym z tych rzędów zrobiłam 10 o. łańcuszka ponad 9-ma półsłupkami, a w następnym -"zawiesiłam" na każdym łańcuszku 12 półsłupków. 

Pomiędzy rączkami dodałam jeszcze 2 razy po 3 półsłupki i 1 raz po 2 półsłupki.

Wysokość kosza: ok. 30 cm.

Cel został osiągnięty. 

Koszyk jest w miarę stabilny, nie przewraca się. 

Nieużywany - można złożyć na płasko.

Ponoć można go prać w pralce!

Powyższe zdjęcie sugeruje, że może by tak na zakupy koszyk zabrać... 

No nie bardzo - sam waży prawie 1 kg. 

Na miasto koszyczek elegancki lepiej by ażurowym ściegiem, z owalnym denkiem... 

Czyli przygoda ze sznurkiem była to pierwsza, lecz raczej nie ostatnia 😉 

Efekty uzyskuje się szybko, przy dłuższej pracy trzeba jednak przygotować się na możliwe otarcia. A palce z radością wracają do miękkich włóczek 😃