Farbowanie korą dębu

Chciałam zacząć nowy sezon na roślinne farbowanie od warsztatów w pracowni 

Dzikie Barwy. Ale terminy się nie zgrały, pracownia teraz w trakcie przeprowadzki, warsztaty zawieszone do przyszłego roku. Nic to, co się odwlecze, to nie uciecze. Za otwarcie tego sezonu podziękuję - bobrom.

W rodzinnych stronach, nad rzeką Ner. Pamiętam ją z dzieciństwa jako cuchnącą, szaro-brązową breję. Ner to był synonim smrodu, szlamu, nieczystości ('śmierdzisz jak Ner' - tak się przezywaliśmy). Łódzki przemysł włókniarski zatruwał powietrze i wodę. Po transformacji ustrojowej przemysł wymarł, miasto i jego mieszkańcy musieli określić się na nowo, ale na dalszą metę okazało się to zbawienne dla przyrody. Rzeka jest czysta, a w okoliczne strugi wprowadziły się bobry! Teraz z moimi dziećmi tropimy ślady ich  działalności, przy okazji słuchając pieśni godowych kumaka nizinnego i polując z aparatem fotograficznym na umykającego zaskrońca. By zobaczyć dzielnych budowniczych w akcji, trzeba by przyczaić się na dłużej w jakimś szałasie. Zwykle więc oglądamy kolejne powalone drzewa, pełne wiórów tartaki czy nabrzeżne nory. 

W minionych latach, kolejno poszły wierzby. Ostatniej zimy bobry wzięły dąb na ząb.😧 
Z niedowierzaniem oglądałam kolejne fazy obróbki drewna. Nie jakichś tam młodych, dębowych witek. Drewna, które przecież należy do twardego, dumnego, długowiecznego króla drzew! Obwód pnia - minimum 80 cm!

Podczas majówkowego spaceru nazbierałam dębowej kory do koszyka i tak zaczynamy!  Przeszukałam zapasy włóczek w kolorze białym. Miałam resztki bawełny - organicznej Fair Cotton Craft od Katia. Wyższa półka, ale dawała szansę, że dobrze chwyci kolor. A kory było 800 g, szkoda tyle surowca. Przypomniałam sobie o sklepiku oferującym góralskie kapcie, na ryneczku w Pabianicach. Mieli też wełnę! Zakupiłam ostatnie 300 g. Surowa, owcza, pachnąca łąką i lanoliną. Umówiłam się ze sprzedającą panią, że jak będę znów potrzebować, zamówi specjalnie u górala. 👍

Oto ramy czasowe procesu 
(w przybliżeniu):

• 48 h - moczenie kory
• 2 h - podgrzewanie kory
• 15 min. - odcedzenie kory i zaprawienie kąpieli barwiącej ałunem
• 1 h - podgrzewanie włókien w kąpieli barwiącej
• 12 h - moczenie włókien w kąpieli
• 7 h - suszenie w przewiewnym cieniu (naturalnie barwione - zawsze w cieniu!)

Trochę to trwało, prawda 😜. 

Na szczęście w tym czasie można robić wiele innych rzeczy (dzierganie?!), a włóczki się same farbują! Ufarbowałam ok. 50 g bawełny i 100 g wełny.

Bawełna wyszła beżowa, matowa, zwyczajna. Wełna zaś mnie zachwyciła - jest bardziej świetlista, w kolorze można doszukać się bursztynu, miodu czy koniaku. 

Stan wyjściowy 

Ufarbowane korą dębu