Kibicujmy dziewiarkom

"W tym sezonie chyba lepiej kibicować dziewiarkom niż skoczkom!" napisała Maria Zofia w komentarzu pod postem z czapkami skoczków narciarskich (klik). Bardzo mi się to hasło spodobało! Postanowiłam wprowadzić je w czyn i w ramach akcji kibicowania - zaprezentować dziewiarskie poczynania moich drogich koleżanek z realu. Niektóre zaczynają, inne powoli się budzą, a drzemią w nich niezwykłe moce i umiejętności. 💜💛💚 Moje przygody oraz blog bywały ponoć inspiracją. 

Więc serce rośnie, gęba się śmieje, a paluszki ochoczo klikają, by Wam o tym napisać. Załączam też kilka fotek, za które koleżankom bardzo DZIĘKUJĘ!

Wioli pierwsza praca na drutach to czapeczka dla córki. Jeszcze jej oczka nabrałam i ściągacz przerobiłam, a dalej już poszło! Nawet zredukowała oczka pod koniec, zszyła i zrobiła pomponik. Włóczka - cieniowany akryl z Yarn Art. Najważniejsze, że mała nosi ją w zimowe dni. Teraz planujemy wersję wiosenną, z bawełny, przerabianą na okrągło! 👍

Monia zaczynała od szydełka. Tutaj chusta dziergana z youtubowym tutorialem oraz czapka z kominem.  Niedawno w ruch poszły też druty. Na nich zimowy komplecik z czapką i kominem, a potem nawet rękawiczki jednopalczaste w magic-loopie! Niestety, nie doczekały finału, bo trzeba było zainwestować w porządne żyłki. Sprzęt to podstawa! Szczególnie, na początku drogi, żeby się nie zniechęcić i efektywnie uczyć. 😃

Asia na studiach dużo robiła, a potem tak jakoś zeszło. Druty się zawieruszyły w trakcie przeprowadzek. 
Ale dostała pod choinkę nowe i wydziergała taką fikuśną czerwoną czapkę+szalik. Teraz robi sweter dla córki. Tutaj jeszcze będzie się działo, oj będzie się działo! 😊

Druga Asia dostała od mamy 5 kg włóczki. To historia z morałem: mama lubiła dziergać, gromadziła materiał jeszcze w epoce słusznie minionej (która to epoka nauczyła nas takiego chomikowania) i chciała na emeryturze w spokoju wyczarowywać różne cuda. Ale na emeryturze są jeszcze wnuki do ogarnięcia, a oczy coraz słabsze, nadgarstki też...  Morał: dziergajmy póki czas! Asia zrobiła już 3 swetry dla dzieci i dobrze jej to robi na psyche.  (Dzieci jednak się przydają, co my byśmy bez nich robiły? 😉)  Teraz na drutach czapka dla syna. A druty sprawiła sobie już koleżanka wkręcane, cały komplet (moje ulubione). 

Iza jest bardzo zapracowana (nie zdążyła jeszcze wpaść na żadne wspólne dzierganie 😏). Jednak odkurzyła szydełko i dziarsko zabrała się do pracy. Tak dziarsko, że wybrała obrus! Uściślę - Iza dzierga z kordonka szydełkiem rozm. 1,5!!! Chylę czoła nisko, bo to są grubości po za moim zasięgiem manualnym i mentalnym. 🙇

Pierwszy projekt (po lewo) musiała odłożyć na wakacje, był zbyt czasochłonny. 

Postanowiła zatem zrobić obrus składający się z mniejszych części, bo widok ukończonych elementów bardziej motywuje. Z tych po prawo będą jednakże serwetki.

W końcu znalazła wzór, który ją usatysfakcjonował w roli obrusu. Już kilka kwadratów zostało połączonych w pas.

Radość miałam ogromną z oglądania tych prac i słuchania o perypetiach z nimi. Może tak właśnie czują się kibice, gdy ulubiona drużyna strzeli bramkę? 😆