Postacie z filmu 'W głowie się nie mieści' ('Inside out' - movie characters).

Strach, złość, smutek... 
Chyba ostatnio częściej ich doświadczamy... 
Nie myślałam, że figurki będę robić w takim czasie. 

Zamówione były jeszcze w grudniu, spodobały mi się i spowodowały, że w ogóle sięgnęłam po technikę amigurumi. Znalazłam wzór, powoli kompletowałam włóczki, a na rozgrzewkę zrobiłam dinozaura, kota i jeszcze ten wielkanocny duet, który poleciał na kiermasz charytatywny.  

Prace były proste, szybkie i radosne. Nauczyłam się podstaw, robienia kulek, a nawet metody invisible decrease (niewidzialnego zwężania) do przerabiania 2 półsłupków razem (Invisible decrease 7:25 według Toni, tutaj inny film - po polsku). 

Jednak czas potrzebny na wykonanie zabawki zależy nie od jej wielkości czy urody, ale od ilości elementów z których się składa. Taką ważną lekcję dostałam pracując przy tym projekcie. Musiałam zrobić około 60 części, począwszy od większych, jak korpus, kończąc na szlufkach do paska, złożonych z kilku oczek łańcuszka. Potem trzeba było wszystko złożyć, zszyć i wykończyć. 

Nie wykańczając siebie przy okazji 😉

Włóczka: bawełna, głównie Drops Safran  oraz Yarn Art Ideal (fiolet na Lęk) i                          Cascadia - lekko merceryzowana, z marketu Tedi (turkus na Smutek).

Szydełko: rozmiar 3

Wzór: Sabrina Somers

Złość / Anger

Gdy ktoś się bardzo złości, to się robi czerwony i nawet dym uszami mu może pójść. 😡 Ta postać ma dodatkowo ogniste rogi na głowie. Zobaczywszy zdjęcie we wzorze pomyślałam, że są zrobione z włochatej wełny, ale nie, też bawełniane! Trik polega na tym, żeby je dobrze wyczesać szczoteczką i zmechacić (mi się to tak dobrze nie udało).

Nawet kwestie tak banalne, jak wypełnianie figurek amigurumi, trzeba potraktować poważnie. Żeby wyszedł ładny kształt, żeby nie było bąbli i klusek, podpatrzyłam sobie np. tutaj. Z tym że kupiłam kiedyś worek naturalnego wypełnienia - 0,5 kg surowej bawełny. I ona tak łatwo się nie układa, jak ta sztuczna z filmików.

No ale albo eko, albo wygoda, hi, hi.

Lęk / Fear

"Strach ma wielkie oczy" jak mówi przysłowie. Ten ma gały wytrzeszczone, że hej! Oczy wszystkim zrobiłam z filcu (wg. wzoru). Można też je wyszydełkować, jak autorka bloga Cudakiklary.

Małym wyzwaniem był sweterek w paski, z przejściem koloru w każdym rzędzie i dodatkowo z dodawaniem oczek  w pasach czarnych. Okazuje się, że można zmieniać kolor na 4 sposoby ! Ja wybrałam sposób drugi i projektantka chyba też, bo przejścia wyglądają podobnie jak we wzorze.

Smutek / Sadness

"I feel blue" mogę powiedzieć po angielsku, gdy jestem przygnębiona. Błękit to główny kolor tej postaci. Wzór zakładał dwa odcienie, ja wprowadziłam trzeci i włosy zrobiłam granatowe - tak moim zdaniem jest bardziej depresyjnie 😟 

Przy Sadness nauczyłam się też ciekawego sposobu na instalowanie włosów: najpierw szydełkuje się jakby berecik w kolorze włosów, przyszywa do głowy, a w niego wplata nitki - najpierw po okręgu, potem wzdłuż zaplanowanej linii włosów (z góry na dół). Autorka wzoru podała link do filmu obrazującego ten proces (niestety, w pewnym momencie jest za szybko).

Postacie są dla mojej przyjaciółki, która jest psychiatrą i psychoterapeutką. 

Ponoć będą pomagać jej w pracy, w gabinecie. 

Napawa mnie to nieukrywaną dumą.😄

W wiosennym słońcu nawet trudne emocje się wyciszają ...