Bluzka z koła

Dla mnie - bluzka zielnik. Premierę zaliczyła podczas Drutozlotu i możecie zobaczyć ją w terenie, na zdjęciach z poprzedniego postu. Z oczywistych względów zasługuje na osobną prezentację! Włóczki, które się na nią złożyły pokazywałam tutaj, a kolory do nich  oddały: nagietki, rdest plamisty, nawłoć kanadyjska, szczaw pospolity, kora dębu i ziarna kawy. To mój pierwszy  udzierg z nici farbowanych naturalnie, przez 3 sezony, zatem szczególnym sentymentem i estymą darzony będzie. Teraz czas użytkowania, prania, sprawdzania.

Odcieni było kilka. Tak klasycznie w pasy ułożyć? Czy próbować gradację? Wybrałam w końcu fason 'z koła', żeby było bardziej oryginalnie, bo i surowiec nietuzinkowy.

Włóczka: bawełna 100 %, zużyłam 235 g

Druty: grubość 4,5

Wzór: https://swetrydoroty.blogspot.com/2015/06/kursik-bluzka-z-ko.html

Moje modyfikacje:

- boki zszywałam ściegiem dziewiarskim (graftingiem)

- dół i rękawy zamknęłam i-cordem na 3 oczka

- dekolt - w wałeczek (ale jeszcze będę zmieniać jego szerokość, bo za bardzo mi się zsuwa z ramion)

- rękawy zrobiłam dłuższe (wyznacznikiem było, na ile starczy 'dębowego' koloru ;)

- oczka w kołach dodawałam metodą '2 oczka z jednego prawego' (ang. KFB)

- dodawanie oczek postanowiłam przesuwać o 5 oczek co 10 okrążeń, żeby urozmaicić nieco wiatrak, który się tworzy. 

I trochę się tym dodawaniem wpuściłam w maliny, bowiem przesuwałam dodawanie, ale markery zostawiłam w miejscu dodawania z pierwszego okrążenia. Miało to swoje niepożądane konsekwencje przy łączeniu kół w formę bluzki. Łączyłam odcinki, które były między markerami, a te przecież nie były już proste (z definicji - nie były więc odcinkami). Trzeba łączyć między ostatnimi dodawaniami. Oraz dziergać ze zrozumieniem i poszanowaniem praw geometrii 😂 

Wiklinowe bransoletki, które przywiozła mi córka z wycieczki na plantację wikliny.

U teściowej obrodziły aronie. 

Zdjęciowej sesji bacznie przypatrywał się kot Maciek.